تفاوت کجی بینی و انحراف بینی: بررسی کامل ظاهر و عملکرد بینی

تفاوت کجی بینی با انحراف بینی یکی از موضوعات مهم و پرطرفدار در حوزه زیبایی و سلامت بینی است که بسیاری از افراد با آن مواجه می‌شوند. این دو اصطلاح اگرچه گاهی به اشتباه به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما به مشکلات متفاوتی اشاره دارند که هر کدام می‌تواند تاثیرات خاصی بر ظاهر و عملکرد بینی داشته باشد.  این مقاله به بررسی دقیق‌تر این دو موضوع پرداخته و تفاوت‌های آن‌ها را روشن می‌کنیم تا به شما در درک بهتر این مشکلات و روش‌های درمانی آن‌ها کمک کنیم.

تفاوت کجی بینی با انحراف بینی

کجی بینی و انحراف بینی دو مشکل متفاوت هستند که در ساختار بینی رخ می‌دهند:

• کجی بینی: این مشکل مربوط به عدم تقارن و کجی ظاهری بینی است که از بیرون دیده می‌شود. کجی بینی ناشی از عواملی مانند ژنتیک، آسیب‌ ها یا شکستگی‌ های بینی است. این مسئله به‌ طور عمده بر روی ظاهر بینی تأثیر می‌گذارد و اغلب اثری بر تنفس ندارد، مگر اینکه به ساختار داخلی بینی هم آسیب وارد شده باشد.
• انحراف بینی: این مشکل به انحراف تیغه میانی بینی اشاره دارد. تیغه بینی ساختاری است که سوراخ‌ های چپ و راست بینی را از هم جدا می‌کند. در انحراف تیغه بینی، این تیغه از خط وسط بینی منحرف شده و به یک سمت متمایل می‌شود. این حالت باعث مشکل در جریان هوا و اختلالات تنفسی می‌شود و به علائمی مانند گرفتگی یک طرفه بینی، سردرد و خر و پف منجر گردد.

تفاوت علائم کجی بینی با انحراف بینی

علائم کجی بینی و انحراف بینی متفاوت هستند و هرکدام به‌ طور خاصی بروز می‌کنند:

علائم کجی بینی

• ظاهر نامتقارن یا کج بینی: این علامت از بیرون قابل مشاهده است و بینی به سمت چپ یا راست متمایل به نظر می‌رسد.

علائم انحراف بینی

• گرفتگی یا مسدود شدن یک یا هر دو مجرای بینی که تنفس را مشکل می‌کند.
• سردرد یا احساس فشار در صورت، مخصوصاً زمانی که انحراف تیغه بینی شدید باشد.
• خر و پف و مشکلات خواب به دلیل جریان هوای ناکافی.
• خونریزی ‌های مکرر بینی به دلیل خشکی و تحریک غشای داخلی بینی.
• کاهش حس بویایی به ‌طور موقت یا دائمی در برخی موارد.

به ‌طور خلاصه، کجی بینی بیشتر از لحاظ ظاهری محسوس است، در حالی که انحراف بینی معمولاً علائم داخلی و تنفسی دارد.

نحوه تشخیص کجی بینی از انحراف بینی

برای تشخیص کجی بینی از انحراف بینی، ابتدا ظاهر بینی بررسی می‌شود. در کجی بینی، عدم تقارن و کجی ظاهری از بیرون مشهود است و بینی به یک سمت متمایل به نظر می‌رسد. اما برای تشخیص انحراف تیغه بینی، که از بیرون قابل مشاهده نباشد، علائم تنفسی مانند گرفتگی یک ‌طرفه بینی، خر و پف، یا سردرد در نظر گرفته می‌شود. بهترین جراح بینی معمولاً با معاینه داخلی بینی با استفاده از ابزار مخصوص، انحراف تیغه را تشخیص می‌دهد و در صورت نیاز، برای ارزیابی دقیق تر از سی‌ تی اسکن بینی استفاده می‌کند.

تفاوت درمان کجی بینی با انحراف بینی

درمان کجی بینی و انحراف بینی متفاوت است، زیرا این دو مشکل علت‌ ها و عوارض متفاوتی دارند:

• درمان کجی بینی: کجی بینی بیشتر به دلایل زیبایی و ظاهر نامتقارن بینی مورد درمان قرار می‌گیرد. معمولاً روش اصلی برای اصلاح کجی بینی عمل رینوپلاستی است که به شکل ‌دهی و متقارن‌ سازی ظاهر بینی کمک می‌کند. این عمل توسط متخصص گوش و حلق و بینی انجام می‌شود.
• جراحی انحراف بینی: انحراف تیغه بینی بیشتر به دلیل مشکلات تنفسی درمان می‌شود. برای اصلاح انحراف تیغه، از عمل سپتوپلاستی استفاده می‌شود. در این روش، تیغه بینی به خط وسط برگردانده می‌شود تا جریان هوا بهبود یابد و علائم تنفسی کاهش یابد. این عمل کمتر جنبه زیبایی دارد و هدف اصلی آن بهبود عملکرد تنفسی است.

به‌ طور کلی، عمل زیبایی بینی برای بهبود ظاهر بینی و سپتوپلاستی برای بهبود جریان تنفسی استفاده می‌شوند، هرچند در برخی موارد این دو عمل به ‌طور همزمان انجام می‌شوند تا هم جنبه زیبایی و هم عملکردی بینی اصلاح شود.

تفاوت هزینه جراحی کجی بینی با جراحی انحراف بینی

هزینه جراحی کجی بینی و انحراف بینی به دلیل تفاوت در نوع و هدف جراحی معمولاً متفاوت است:

• هزینه جراحی کجی بینی: جراحی کجی بینی که معمولاً تحت عنوان رینوپلاستی انجام می‌شود، بیشتر یک عمل زیبایی محسوب می‌شود و شامل هزینه‌های بالاتری است. این جراحی علاوه بر اصلاح کجی، به تغییر شکل کلی و بهبود ظاهر بینی نیز می‌پردازد، به همین دلیل هزینه آن شامل دستمزد بالاتر جراح زیبایی، تجهیزات و مراحل خاص پس از جراحی است.
• هزینه جراحی انحراف بینی: جراحی انحراف بینی عمدتاً به دلیل اهداف درمانی و بهبود تنفس انجام می‌شود. از آنجا که این عمل کمتر به زیبایی و بیشتر به کارکرد بینی توجه دارد، هزینه کمتری نسبت به رینوپلاستی دارد و در برخی موارد، بیمه‌ های درمانی بخشی از هزینه آن را پوشش می‌دهند، زیرا این جراحی از نظر پزشکی ضروری تلقی می‌شود.